اَلشَّخْبُ [eş-şaḣb] (şîn’in fethi ve zammı ve ḣâ-yı muʹcemenin sükûnuyla) Sağılırken memeden tel gibi sünüp çıkan süte denir. Ve
شَخْبٌ [şaḣb] (şîn’in fethiyle) Kana denir, دَمٌ [dem] maʹnâsına. Ve masdar olur, memeden sütü zikrî âtî شُخْبَةٌ [şuḣbet] vechiyle sağmak maʹnâsınadır; yukâlu: شَخَبَ اللَّبَنَ شَحْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَاْلأَوَّلِ إِذَا حَلَبَهُ شُخْبَةً
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı