اِبْنُ أَبِي الْعَرُوبَةُ [İbn Ebi’l-ʹArûbet] Harf-i taʹrîfle bir maʹrûf kimsedir; harf-i taʹrîfsiz istiʹmâli lahndir yâhûd nâdirdir. Ve
عَرِبَةٌ [ʹaribet] (فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde) Suyu pek çok olan kuyuya denir.
اَلْعَرَبَةُ [el-ʹarabet] (fetehâtla) Şol ırmağa denir ki cereyânı tünd ve şedîd ola, nehr-i Zâb gibi. Ve
عَرَبَةٌ [ʹarabet] Nefs ve zât maʹnâsınadır; tekûlu: طَابَتْ بِهِ عَرَبَتِي أَيْ نَفْسِي Ve
عَرَبَةُ [ʹArabet] Medîne-i münevvere kurbünde bir nâhiye adıdır. Şârihin beyânına göre bu tekrârdır. Ve
عَرَبَةُ [ʹArabet] Asl بَاحَةُ الْعَرَبِ [Bâḩatu’l-ʹArab] ismidir ki بَاحَةُ [bâḩat] dâr-ı Ebi’l-fesâhat Hazret-i İsmâʹîl ʹaleyhi’s-selâmdır; Ḵureyş kabîlesi onda ikâmet etmeleriyle tâ΄ife-i ʹArab ona nisbet olundular.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı