اَلْفَسْرُ [el-fesr] (fâ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Beyândır, keşf maʹnâsına; yukâlu: فَسَرْتُ الشَّيْ أَفْسِرُهُ فَسْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve
فَسْرٌ [fesr] Tabîbin suya bakmasına dahi derler.
Ferġu’d-Delvi’l-Muḵaddem
Ferġu’l-Ḵibet
ferfaḣ
Ferḵad
fermâ΄
furniyy
furh
furûdu’n-nucûm
furûḋ
furûʹu’l-cevzâ΄
Firyâb
ferîṡ
ferîṡu’l-ʹunuḵ
Furayʹ
Fesâ
fesr
Fusṯâṯ
fusaḵ
Fesv
feşâşi
fuşâġ
feşġ
fiṡâl
fiṡḩ
faṡʹ
faḋfâḋat
feḋîḋ
Fuḋayl
fuṯr
faṯrâ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
