اَلْقَعَاقِعُ [el-ḵaʹâḵiʹ] (ḵâf-ı evvelin fethi ve ḵâf-ı sânînin kesriyle) Birbiri ardınca gök gürlemek, tetâbüʹ-i savt-ı raʹd maʹnâsına. Ve
قَعَاقِعُ [Ḵaʹâḵiʹ] Bilâd-ı Ḵays’ta bir niçe mevziʹin ismidir.
Ḵuḋâʹat
ḵaḋḋahum bi-ḵaḋîḋihim
ḵaḋîmet
ḵaṯâ΄iṯ
Ḵuṯâbet
ḵitâr
ḵaṯâṯi
ḵuṯâmiyy
ḵuṯur
ḵaṯanu’ṯ-ṯâ΄ir
Ḵaṯavân
ḵuṯûf
ḵaṯîbet
ḵaṯîʹ
ḵuṯayʹâ΄
Ḵaʹâḵiʹ
Ḵuʹbur
ḵuʹadet
ḵaʹaf
ḵaʹvu’l-ʹacîzeteyn
ḵaʹîdu’n-neseb
ḵaʹîdet
ḵaʹîdetu’r-recul
Ḵuʹayn
ḵafâ
ḵuffet
ḵafer
Ḵafṡat
ḵafaʹ
ḵaffûr
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
