Kamus-ı Muhit - ورع maddesi

اَلْوَرَاعَةُ [el-verâʹat] (قَنَاعَةٌ [ḵanâʹat] vezninde) ve

اَلْوَرَاعُ [el-verâʹ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) ve

اَلْوَرْعَةُ [el-verʹat] (vâv’ın fethi ve zammıyla) ve

اَلْوُرُوعُ [el-vurûʹ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve

اَلْوُرْعُ [el-vurʹ] (vâv’ın zammıyla ve zammeteynle) Bir adam korkak olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَرَعَ الرَّجُلُ وَوَرُعَ وَرَاعَةً وَوَرَاعًا وَوَرْعَةً وَوُرْعَةً وَوُرُوعًا وَوُرْعًا وَوُرُعًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا جَبُنَ Ve hakîr ve zaʹîf ve çolpa ve işe yaramaz olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَرَعَ فُلاَنٌ وَوَرُعَ إِذَا صَغُرَ وَضَعُفَ Ve

وَرَاعَةٌ [verâʹat] ve

وُرْعٌ [vurʹ] (vâv’ın zammıyla) ve

وُرُوعٌ [vurûʹ] Bir adamın mâlı yaʹnî devâbb ve mevâşîsi hakîr ve zaʹîf olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَرُعَ الرَّجُلُ وَرَاعَةً وَوُرْعًا وَوُرُوعًا مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ إِذَا كَانَ مَالُهُ أَوْرَاعًا Ve

وَرَاعَةٌ [verâʹat] Bir nesneden geri durup ferâgat eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: وَرِعَ عَنْهُ يَرِعُ كَوَرِثَ يَرِثُ وَرَاعَةً إِذَا كَفَّ عَنْهُ

Vankulu Lugatı - ورع maddesi

اَلْوَرَعُ [el-veraʹ] (fethateynle) Korkak, bed-dil maʹnâsına. İbnu’s-Sikkît eyitti: Bizim ashâbımız وَرَعٌ [veraʹ]ı cebân maʹnâsına haml ettiler ve lâkin وَرَعٌ [veraʹ] şol kimsedir sagîr ve zaʹîf olup onun katında gınâ verir nesne olmaya. Ve

وَرَعٌ [veraʹ] Maldan dahi ʹibâret olur; yukâlu: إِنَّمَا مَالُ فُلَانٍ أَوْرَاعٌ أَيْ صِغَارٌ