اَلْمِرَاءُ [el-mirâ΄] (mîm’in kesri ve elifin meddiyle) Mücâdele kılmak; tekûlu: مَارَيْتُ الرَّجُلَ أُمَارِيهِ مِرَاءً إِذَا جَادَلْتَهُ Ve
إِمْتِرَاءٌ [imtirâ΄] Bir nesnede şekk etmeğe dahi derler.
Ummu Ġuṯayf el-Huželiyyet
Ummu Ḵirfet
ummu ḵaşʹam
ummu kelb
ummu leylâ
ummu mirzem
ummu mildem
im΄â΄
imâ΄
ammâ baʹdu
immâlî
ummân
emet
ummeti
imtiḣâr
imtirâ΄
imtişân
imtinâ΄
imšâl
emšel
imcâc
imḩâḋ
imḩâl
imḣâḋ
emed
imžâ΄
âmir
emerr
emrâr
imrâs
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı