اَلْأَمَدُ [el-emed] (hemzenin ve mîm’in fethiyle) Gâyet ve müntehî ve encâm maʹnâsınadır ki son taʹbîr olunur; yukâlu: بَلَغَ الشَّيْءُ أَمَدَهُ أَيْ غَايَتَهُ وَمُنْتَهَاهُ ve yukâlu: أَمَدٌ مَأْمُودٌ أَيْ مُنْتَهًى إِلَيْهِ Şârihin beyânına göre مَأْمُودٌ [me΄mûd] ضَرْبٌ [ḋarb] vezninde أَمْدٌ [emd] lafzından mefʹûldür ki gâyete resîde olmak maʹnâsınadır Ve
أَمْدٌ [emd] Darılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَمِدَ عَلَيْهِ أَمَدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا غَضِبَ عَلَيْهِ
اَلْأَمَدُ [el-emed] (fethateynle) Gâyet maʹnâsınadır; مَدَى [medâ] gibi; yukâlu: مَا أَمَدُكَ أَيْ مُنْتَهَى عُمُرِكَ Ve
أَمَدٌ [emed] Gazab maʹnâsına da gelir; yukâlu: أَمِدَ عَلَيْهِ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ مِثْلُ أَبِدَ عَلَيْهِ أَيْ غَضِبَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı