اَلْإِتِّزَارُ [el-ittizâr] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Günâh irtikâb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِتَّزَرَ الرَّجُلُ إِذَا رَكِبَ الْوِزْرَ
اَلْإِتِّزَارُ [el-ittizâr] (kesreteynle ve tâ’nın teşdîdiyle) Günâh-kâr olmak; yukâlu: إِتَّزَرَ الرَّجُلُ أَيْ رَكِبَ الْوِزْرَ وَهُوَ افْتَعَلَ مِنْهُ Ammâ Bârî taʹâlânın ﴿وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرٰى﴾ (الأنعام 164، الإسراء 15، فاطر 18، الزمر 7) buyurduğu kavl-i şerîfi bir kimse bir kimsenin yükin götürmez demektir. Ve Aḣfeş eyitti: Bir kimse bir kimsenin ismiyle âsim olmaz demektir ve eyitti: Bu maʹnâdan وَزِرَ يَوْزَرُ dersin bâb-ı râbiʹden ve وَزَرَ يَزِرُ dersin bâb-ı sânîden ve وُزِرَ يُوزَرُ dersin bînâ-i mechûl üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı