el-itâvet ~ اَلْإِتَاوَةُ

Kamus-ı Muhit - الإتاوة maddesi

اَلْإِتَاوَةُ [el-itâvet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Rüşvet vermek maʹnâsınadır; tekûlu: أَتَوْتُهُ إِتَاوَةً إِذَا رَشَوْتَهُ Ve

إِتَاوَةٌ [itâvet] İsm olur, harâc maʹnâsına ki arz-ı harâciyyeden alınan mâldır; yukâlu: أَدَّى إِتَاوَةَ أَرْضِهِ أَيْ خَرَاجَهَا Ve rüşvet ve بِرْطِيلٌ [birṯîl]e denir. ʹİnde’l-baʹz su zımnında verilen rüşvete muhassastır; cemʹi أَتَاوَى [etâvâ] gelir, سَكَارَى [sekârâ] vezninde ve أُتًى [utâ] gelir, عُرْوَةٌ [ʹurvet] ve عُرًى [ʹurâ] gibi ve bu nâdirdir.

Vankulu Lugatı - الإتاوة maddesi

اَلْإِتَاوَةُ [el-itâvet] (hemzenin kesriyle) Harâc. Ve

إِتَاوَةٌ [itâvet] Harâc vermek maʹnâsına da gelir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı