اَلْإِتِّزَانُ [el-ittizân] (إِتِّفَاقٌ [ittifâḵ] vezninde) Tartılmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَزَنْتُ لَهُ الدَّرَاهِمَ فَاتَّزَنَتْ Ve akçeyi nakd almak maʹnâsınadır; yukâlu: إِتَّزَنَ الدَّرَاهِمَ إِذَا انْتَقَدَهَا Ve şiʹr taktîʹe muvâfık mevzûn olmak maʹnâsınadır; yukâlu: وَزَنَ الشِّعْرَ فَاتَّزَنَ Ve bir nesne şey΄-i âher ile berâber ve hem-seng olmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِتَّزَنَ الْعِدْلُ إِذَا اعْتَدَلَ بِالْآخَرِ
اَلْإِتِّزَانُ [el-ittizân] (hemzenin kesri ve tâ’nın kesri ve teşdîdiyle) Bir nesneyi tartıp almak; yukâlu: وَزَنَ الْمُعْطِي وَاتَّزَنَ الْآخِذُ كَمَا يُقَالُ نَقَدَ الْمُعْطِي وَانْتَقَدَ الْآخِذُ Yaʹnî “Akçeyi veren intihâb edip verdi ve alan intihâb edip aldı.” Pes إِتِّزَانٌ [ittizân] bâb-ı إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl]dendir, vâv tâ’ya kalb olunup idgâm olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı