اَلْإِتِّقَاءُ [el-ittiḵâ΄] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir nesneden sakınmak maʹnâsınadır; tekûlu: إِتَّقَيْتُهُ إِذَا حَذِرْتَهُ Bunun aslı إِوْتَقَيْتُ idi.
اَلْإِتِّقَاءُ [el-ittiḵâ΄] (hemzenin kesri ve tâ’nın teşdîdi ve elifin meddiyle) Sakınmak; yukâlu: إِتَّقَى أَصْلُهُ إِوْتَقَى عَلَى افْتَعَلَ فَقُلِبَتِ الْوَاوُ يَاءً لِانْكِسَارِ مَا قَبْلَهَا وَاُبْدِلَتْ مِنْهَا التَّاءُ وَاُدْغِمَتْ فَلَمَّا كَثُرَ اسْتِعْمَالُهُ عَلَى لَفْظِ الْإِفْتِعَالِ تَوَهَّمُوا اَنَّ التَّاءَ مِنْ نَفْسِ الْحَرْفِ فَجَعَلُوهُ اِتَقَى يَتَقِي بِفَتْحِ التَّاءِ فِيهِمَا مُخَفَّفَةً وَلَيْسَ فِي كَلَامِهِمْ ذَلِكَ Yaʹnî kelâm-ı ʹArabda hemze-i meksûreden sonra harf-i meftûh ile kelime bulunmadı tâ ki bunu dahi ona ilhâk edeler, pes تَقَى يَتْقِي dediler قَضَى يَقْضِي gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı