اَلْإِحْتِفَانُ [el-iḩtifân] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir adam iki elini bir kimsenin dizlerinin iç yüzüne sokup kaldırıp götürmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَفَنَ فُلَانًا إِذَا جَعَلَ يَدَيْهِ تَحْتَ رُكْبَتَيْهِ وَأَخَذَهُ بِمَأْبِضِهِ ثُمَّ احْتَمَلَهُ Ve ağacı yerden çekip koparmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَفَنَ الشَّجَرَ إِذَا اقْتَلَعَهُ مِنَ الْأَرْضِ Ve bir nesneyi kendi nefsi için almak maʹnâsınadır; yukâlu: إِحْتَفَنَ الشَّيْءَ إِذَا أَخَذَهُ لِنَفْسِهِ
اَلْإِحْتِفَانُ [el-iḩtifân] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bir nesneyi kendi nefsi için almak, Ebû Zeyd rivâyeti üzere; tekûlu: إِحْتَفَنْتُ الشَّيْءَ لِنَفْسِي إِذَا اَخَذْتَهُ Ve
إِحْتِفَانٌ [iḩtifân] Bir nesneyi aslından koparmağa dahi derler; tekûlu: اِحْتَفَنْتُ الشَّيْءَ إِحْتِفَانًا إِذَا قَلَعْتَهُ مِنَ الْأَصْلِ Ve bu Ebû ʹUbeyd rivâyetidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı