اَلْإِحْتِيَاطُ [el-iḩtiyâṯ] (إِفْتِعَالٌ [iftiʹâl] vezninde) Bir mâddede hazm ve basîret üzere ʹamel eylemek maʹnâsınadır ki nefsini muhâfazayı müstelzimdir; yukâlu: إِحْتَاطَ الرَّجُلُ إِذَا أَخَذَ فِي الْحَزْمِ
اَلْإِحْتِيَاطُ [el-iḩtiyâṯ] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Sika ve muʹtemedün ʹaleyh olan nesne ile ʹâmil olmak; yukâlu: إِحْتَاطَ الرَّجُلُ لِنَفْسِهِ إِذَا أَخَذَ بِالثِّقَةِ Ve
إِحْتِيَاطٌ [iḩtiyâṯ] Bir nesneyi ortaya almağa dahi derler; yukâlu: إِحْتَاطَتْ بِهِ الْخَيْلُ إِذَا أَحْدَقَتْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı