اَلْأَخْيَفُ [el-aḣyef] Vasf-ı mezkûr üzere olan dâbbeye denir; yukâlu: فَرَسٌ أَخْيَفُ إِذَا كَانَتْ إِحْدَى عَيْنَيْهِ زَرْقَاءَ وَالْأُخْرَى سَوْدَاءَ Ve çavının deliği büyük olan deveye denir; yukâlu: جَمَلٌ أَخْيَفُ أَيْ وَاسِعُ الثَّيْلِ Cemʹi خِيفٌ [ḣîf] gelir ḣâ’nın kesri ve meddiyle ve خُوفٌ [ḣûf] gelir ḣâ’nın zammıyla.
اَلْأَخْيَفُ [el-aḣyef] (hemzenin ve yâ’nın fethiyle) Şol devedir ki zekerinin gılâfı sarkmış ola; yukâlu: خَيِفَ بِفَتْحِ الْخَاءِ وَكَسْرِ الْيَاءِ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا وَسِعَ جِلْدُ الْمَزْبُورَةِ Ve
أَخْيَفُ [aḣyef] Şol ata dahi derler ki bir gözü gök ve bir gözü siyâh ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı