اَلْإِسْتِسْعَاءُ [el-istisʹâ΄) Bir adam rakabesinin baʹzı muʹtak olan kulunu tahlis-i tamâm-ı rakabe eylemek için mükâteb gibi kesb ü kâr eylemesini taleb ve tekâlîf kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِسْتَسْعَى الْعَبْدُ إِذَا كَلَّفَهُ مِنَ الْعَمَلِ مَا يُؤَدِّي بِهِ عَنْ نَفْسِهِ إِذَا أُعْتِقَ بَعْضُهُ لِيَعْتِقَ بِهِ مَا بَقِيَ Bundan ism سِعَايَةٌ [siʹâyet]tir, niteki zikr olundu.
اَلْإِسْتِسْعَاءُ [el-istisʹâ΄] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) ʹAbdden edâ-yı kıymeti için siʹâyet taleb etmek; tekûlu: إِسْتَسْعَيْتُ الْعَبْدَ فِي قِيمَتِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı