اَلْأَسِيفَةُ [el-esîfet] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) ve
اَلْأُسَافَةُ [el-usâfet] (كُنَاسَةٌ [kunâset] vezninde) ve
اَلْأَسَافَةُ [el-esâfet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Toprağı yufka, ʹalâ-kavlin aslâ nebât bitirmez olan yere denir; yukâlu: أَرْضٌ أَسِيفَةٌ وَأُسَافَةٌ وَأَسَافَةٌ أَيْ رَقِيقَةٌ أَوْ لاَ تُنْبِتُ
اَلْأَسِيفَةُ [el-esîfet] (hemzenin fethi ve sîn’in kesri ve meddiyle) Şol yufka yer ki nesne bitirmeye.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı