اَلْأَسْوُ [el-esv] (hemzenin fethi ve sîn’in sükûnuyla) ve
اَلْأَسَا [el-esâ] (بَقَا [beḵâ] vezninde) Yaraya ʹilâc ve tîmâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أسَى الْجُرْحَ يَأْسُو أَسْوًا وَأَسًى إِذَا دَاوَاهُ Ve nâs mâ-beynini ıslâh eylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَسَى بَيْنَ الْقَوْمِ إِذَا أَصْلَحَهُمْ
اَلْأَسُوُّ [el-esuvv] (عَدُوٌّ [ʹaduvv] vezninde) ve
اَلْإِسَاءُ [el-isâ΄] (إِزَاءٌ [izâ΄] vezninde) Yaraya ʹilâc olunacak devâ΄ ve merheme denir; cemʹi آسِيَةٌ [âsiyet] gelir, عَدُوٌّ [ʹaduvv] ve عَادِيَةٌ [ʹâdiyet] gibi.
اَلْأَسْوُ [el-esv] (hemzenin fethi ve sîn’in sükûnuyla) Yaraya tîmâr etmek. Ve
أَسْوٌ [esv] İki kimsenin arasın ıslâh etmeğe dahi derler; tekûlu: أَسَوْتُ الْجُرْحَ آسُوهُ أَسْوًا إِذَا دَاوَيْتَهُ وَتَقُولُ أَسَوْتُ بَيْنَهُمْ إِذَا أَصْلَحْتَ
اَلْأَسُوُّ [el-esuvv] (hemzenin fethi ve sîn’in zammı ve vâv’ın teşdîdiyle) Şol devâdır ki onunla yaralara tîmâr ederler, فَعُولٌ [feʹûl] vezni üzeredir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı