اَلْإِعْرِيرَاءُ [el-iʹrîrâ΄] (إِعْشِيشَابٌ [iʹşîşâb] vezninde) Bir yere yalnızca tek ü tenhâ gitmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْرَوْرَى الرَّجُلُ إِذَا سَارَ فِي الْأَرْضِ وَحْدَهُ Ve bir emr-i kabîh irtikâb eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْرَوْرَى أَمْرًا قَبِيحًا إِذَا أَتَاهُ أَيْ رَكِبَهُ Ve çıplak ata binmek maʹnâsınadır; yukâlu: إِعْرَوْرَى فَرَسًا إِذَا رَكِبَهُ عُرْيَانًا Şârih der ki إِفْعِيعَالٌ [ifʹîʹâl] bâbından müteʹaddî olarak bununla إِحْلِيلَاءٌ [iḩlîlâ΄] mâddesinden gayrı yoktur.
اَلْإِعْرِيرَاءُ [el-iʹrîrâ΄] (hemzenin kesri ve râ’nın kesri ve meddiyle) Atı ʹuryân edip binmek; tekûlu: إِعْرَوْرَيْتُ الْفرَسَ إِذَا رَكِبْتَهُ عُرْيَانًا وَهُوَ عَلَى وَزْنِ اِفْعَوْعَلَ Ve bir müşkil nesneye dahi mübtelâ olmada istimâl olunur; tekûlu: إِعْرَوْرَيْتُ مِنْهُ أَمْرًا قَبِيحًا أَيْ رَكِبْتُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı