اَلْإِقْرَافُ [el-iḵrâf] (hemzenin kesriyle) Bir nesneye pek çatıp katılmak ve karışmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَقْرَفَ لَهُ إِذَا دَانَاهُ وَخَالَطَهُ Ve bir adamı dillemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقْرَفَ فُلاَنًا إِذَا وَقَعَ فِيهِ وَذَكَرَهُ بِسُوءٍ Ve bir adama töhmetle sû-i zann îrâs eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَقْرَفَ بِهِ إِذَا عَرَّضَهُ لِلتُّهَمَةِ Ve ʹalîl yanına varmakla ʹilleti bulaşmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَقْرَفَ آلُ فُلاَنٍ فُلاَنًا إِذَا أَتَاهُمْ وَهُمْ مَرْضَى فَأَصَابَهُ ذَلِكَ
اَلْإِقْرَافُ [el-iḵrâf] (hemzenin kesriyle) Karîb olmak, Aṡmaʹî rivâyeti üzere; yukâlu: مَا أَبْصَرَتْ عَيْنِي وَلَا أَقْرَفَتْ يَدِي أَيْ مَا دَنَتْ مِنْهُ ve yukâlu: مَا أَقْرَفْتُ لِذَلِكَ أَيْ مَا دَانَيْتُهُ وَلَا خَالَطْتُ أَهْلَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı