اَلْأَمْدَشُ [el-emdeş] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Ellerinin sinirleri gevşek ve eti az ve incerek olan kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ أَمْدَشُ إِذَا كَانَ فِي عَصَبِ يَدِهِ رَخَاوَةٌ وَقِلَّةُ لَحْمٍ وَدِقَّةٌ Ve nizâr ve mehzûl adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَمْدَشُ أَيْ مَهْزُولٌ Ve ʹakl ve idrâki az adama denir; yukâlu: رَجُلٌ أَمْدَشُ أَيِ الْقَلِيلُ الْعَقْلِ
اَلْأَمْدَشُ [el-emdeş] (hemzenin ve dâl’ın fethiyle) Elinin siniri zaʹîf olan kimse; yukâlu: رَجُلٌ أَمْدَشُ الْيَدِ ve yukâlu: مَدِشَ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı