اَلْأَمْرَدُ [el-emred] (أَسْمَرُ [esmer] vezninde) Henüz bıyığı terlemeye başlayıp lâkin çehresi ayna gibi hattan sâf olan sâde-rû civâna denir. مَرْدٌ [merd] mâddesi tecerrüde mevzûʹ olduğu zikr olundu; yukâlu: شَابٌّ أَمْرَدُ إِذَا كَانَ قَدْ طَرَّ شَارِبُهُ وَلَمْ تَنْبُتْ لِحْيَتُهُ
اَلْأَمْرَدُ [el-emred] Şol budaktır ki yaprağı olmaya; yukâlu: غُصْنٌ أَمْرَدُ أَيْ لَا وَرَقَ عَلَيْهِ وَفَرَسٌ أَمْرَدُ لَا شَعْرَ لَهُ عَلَى ثُنَّتِهِ Ve ثُنَّتٌ [šamp;unnet] šamp;â-i müsellesenin zammıyla atın elinde ve ayağında olan hurdelerinin iç yüzü. Ve
أَمْرَدُ [emred] Sakalı olmayan oğlan; yukâlu: غُلَامٌ أَمْرَدُ وَلَا يُقَالُ جَارِيَةٌ مَرْدَاءُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı