اَلْأَمْذَحُ [el-emžaḩ] (أَحْمَرُ [aḩmer] vezninde) Bunlardan sıfattır. Ve müntin ve bed-râyiha olan şey΄e denir; yukâlu: شَيْءٌ أَمْذَحُ أَيْ مُنْتِنٌ ve yukâlu: مَا أَمْذَحَ رِيحَهُ أَيْ مَا أَنْتَنَهُ Ve bu fiʹl-i taʹaccübdür.
اَلْأَمْذَحُ [el-emžaḩ] (hemzenin fethi ve mîm’in sükûnuyla) Şol kimsedir ki yürürken uylukları birbirine dokuna; yukâlu: مَذِحَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا اصْطَكَّ فَخِذَاهُ إِذَا مَشَى Ve إِصْطِكَاكٌ [iṡṯikâk] iki nesne birbirine dokunmağa derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı