Kamus-ı Muhit - البراض maddesi

اَلْبُرَاضُ [el-burâḋ] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Bu dahi azca şey΄e denir; yukâlu: بَقِي مِنْ مَالِهِ بُرَاضٌ أَيْ قَلِيلٌ

اَلْبَرَّاضُ [el-berrâḋ] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve

اَلْمُبْرِضُ [el-mubriḋ] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) Hep mâlını beyhûde ekl ve ifsâd ve itlâf edici kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ بَرَّاضٌ وَمُبْرِضٌ إِذَا كَانَ يَأْكُلُ كُلَّ مَالِهِ وَيُفْسِدُهُ Ve

بَرَّاضٌ [Berrâḋ] İbn Ḵays el-Kinânî’dir ki füttâk-ı ʹArab’ın birisidir.

Vankulu Lugatı - البراض maddesi

اَلْبَرْضُ [el-berḋ] (bâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Az nesne, kalîl maʹnâsınadır. Ve

اَلْبُرَاضُ [el-burâḋ] (bâ’nın zammıyla) Bi-maʹnâhu; yukâlu: مَاءٌ بُرَاضٌ إِذَا كَانَ قَلِيلًا وَهُوَ خِلَافُ الْغَمْرِ Yaʹnî derin suyun hilâfıdır.

اَلْبِرَاضُ [el-birâḋ] (bâ’nın kesriyle) ve

اَلْبُرُوضُ [el-burûḋ] (zammeteynle) ve

اَلْأَبْرَاضُ [el-ebrâḋ] (hemzenin fethiyle) Bunlar cümle بَرْضٌ [berḋ]ın cemʹidir. Ve

بَرْضٌ [berḋ] Su pınar gözünden az çıkmağa dahi derler; yukâlu: بَرَضَ الْمَاءُ مِنَ الْعَيْنِ يَبْرُضُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ وَهُوَ قَلِيلٌ Ve

بَرْضٌ [berḋ] Az nesne vermeğe de derler; yukâlu: بَرَضَ لِي مِنْ مَالِهِ يَبْرُضُ بَرْضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ والثاني إِذَا أَعْطَاهُ مِنْهُ شَيْئًا قَلِيلًا

اَلْبَرَّاضُ [el-Berrâḋ] (bâ’nın fethi ve râ’nın teşdîdiyle) İbn Ḵays’ın ʹalemidir, Kinâne kabîlesinden ki ʹUrve-i Raḩḩâl’in kâtilidir.