اَلْبَذْلُ [el-bežl] (bâ’nın fethi ve žâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) Maʹlûmdur ki tîb-i nefsle bir adama ʹatiyye ihsân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: بَذَلَهُ بَذْلًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا أَعْطَاهُ وَجَادَ بِهِ
اَلْبَذْلُ [el-bežl] (bâ’nın fethi ve žâl-ı muʹcemenin sükûnuyla) İhsân tarîkiyle bir nesne vermek; tekûlu: بَذَلْتُ الشَّيْءَ أَبْذُلُهُ بَذْلًا إِذَا أَعْطَيْتَهُ وَجُدْتَ بِهِ Yaʹnî cömertlik tarîkiyle versen.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı