اَلْبَرْخُ [el-berḣ] (bâ’nın fethi ve ve râ’nın sükûnuyla) Nemâ΄ ve bereket ve fazl ve ziyâde maʹnâsınadır. Ve rahîs olan narh ve siʹre denir; yukâlu: كَيْفَ أَسْعَارُهُمْ فَيُقَالُ بَرْخٌ أَيْ رَخِيصٌ Şârih der ki İbn Dureyd’den bunun aslı İbrânî yâhûd Süryânî olduğu menkûldür. İntehâ. Ve
بَرْخٌ [berḣ] Kahr ve galebe maʹnâsınadır; yukâlu: بَرَخَهُ بَرْخًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا قَهَرَهُ Ve bir kimsenin boynunu kezâlik belini şikest etmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَرَخَ عُنُقَهُ أَوْ ظَهْرَهُ إِذَا دَقَّهُ Ve kılıçla bir adama vurup etinin bir mikdârını kestirmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَرَخَهُ إِذَا قَطَعَ بَعْضَ لَحْمِهِ بِالسَّيْفِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı