اَلْبَذَخُ [el-bežaḣ] (bâ’nın ve žâl-ı muʹcemenin fethiyle) Tekebbürlük eylemek maʹnâsınadır. Asl بَذَخٌ [bežaḣ] ʹulüvv ve rifʹat maʹnâsına mevzûʹ olmakla maʹnâ-yı mezbûr ondan meʹhûzdur; yukâlu: بَذِخَ الرَّجُلُ بَذَخًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَكَبَّرَ Ve yükselmek maʹnâsınadır; yukâlu: بَذِخَ الشَّيْءُ إِذَا عَلاَ
اَلْبِذْخُ [el-bižḣ] (bâ’nın kesriyle) ve
اَلْبَذِخُ [el-bežiḣ] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْبَذَّاخُ [el-bežžâḣ] (كَتَّانٌ [kettân] vezninde) Ağızından dağarcığını çıkararak esriyip kükreyen deveye denir; yukâlu: بَعِيرٌ بِذْخٌ وَبَذِخٌ وَبَذَّاخٌ أَيْ هَدَّارٌ مُخْرِجٌ لِشِقْشِقَتِهِ
اَلْبَذَخُ [el-bežaḣ] (bâ’nın ve žâl-ı muʹcemenin fethiyle) Ululanmak, kibr maʹnâsına; yukâlu: بَذِخَ الرَّجُلُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا تَكَبَّرَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı