اَلتَّأْسِيلُ [et-te΄sîl] (تَفْعِيلٌ [tefʹîl] vezninde) Yağmurun yere nâfiz olan rutûbeti kolun أَسَلَةٌ [eselet]ine yaʹnî incelenen yerine kadar bâlig olmak maʹnâsınadır ki murâd yağmur toprağa o mikdâr nüfûz eylemektir; yukâlu: أَسَّلَ الْمَطَرُ إِذَا بَلَغَ نَدَاهُ أَسَلَةَ الْيَدِ Mütercim der ki niteki yağmur kolun ʹazîm olan yerine kadar bâlig olsa عَظُمَ الْمَطَرُ derler. Ve Esâs’ta mersûmdur ki bir aʹrâbî bir âher aʹrâbîye كَيْفَ كَانَتْ مَطْرَتُكُمْ أَأَسَّلَتْ أَمْ عَظَّمَتْ Yaʹnî “Âsâr-ı rûtûbeti kolun incerek olan yeri yâhûd kaba yeri kadar mı yere nüfûz eyledi?” diye su΄âl eyledikte مَا بَلَغَتِ الضَّرائِرَ Yaʹnî “Baş parmağın darrelerine yaʹnî altında olan ete kadar bile varmadı” diye cevâb eyledi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı