اَلتَّصَدُّعُ [et-teṡadduʹ] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Perâkende olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: تَصَدَّعَ الْقَوْمُ إِذَا تَفَرَّقَ وَيُقَالُ إِصَّدَّعَ مِثْلَ إِدَّثَرَ أَصْلُهُ تَصَدَّعَ قَالَ اللهُ تَعَالَى ﴿يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ﴾ بِتَشْدِيدِ الصَّادِ وَالدَّالِ أَصْلُهُ يَتَصَدَّعُونَ قُلِبَتِ التَّاءُ صَادًا ثُمَّ أُدْغِمَتْ Ve تَصَدُّعُ الْأَرْضِ [teṡadduʹu’l-arḋ] bir kimse firâr ederek vech-i arzda gâ΄ib ve nâ-bedîd olmaktan ʹibârettir; yukâlu: تَصَدَّعَتِ الْأَرْضُ بِفُلاَنٍ إِذَا تَغَيَّبَ فِيهَا فَارًّا Ve bir nesne yarılıp çatlamak maʹnâsınadır, yukâlu: تَصَدَّعَ الشَّيْءُ إِذَا انْشَقَّ
اَلتَّصَدُّعُ [et-teṡadduʹ] (fethateynle ve dâl’ın zammı ve teşdîdiyle) Müteferrik olmak; yukâlu: تَصَدَّعَ الْقَوْمُ إِذَا تَفَرَّقُوا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı