اَلتَّقْوَى [et-taḵvâ] (دَعْوَى [daʹvâ] vezninde) İsmdir, sakınmağa denir; yukâlu: هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى أَيِ الْحَذَرِ Bunun aslı تَقْيَا idi, ism ile sıfat beynini fark için yâ’yı vâv’a kalb eylediler, خَزْيَا [ḣazyâ] ve صَدْيَا [ṡadyâ] kelimeleri gibi ki bunlar sıfat olmalarıyla yâ΄ vâv’a kalb olunmadı. Ve şârihin beyânına göre tâ΄ vâv’dan mübeddeldir. Ve kavluhu taʹâlâ: ﴿هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى﴾ أَيْ أَهْلٌ أَنْ يُتَّقَى عِقَابُهُ
اَلتَّقْوَى [et-taḵvâ] (tâ’nın fethi ve ḵâf’ın sükûnu ve elifin kasrıyla) Günâhtan sakınmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı