Kamus-ı Muhit - الحطاب maddesi

اَلْحِطَابُ [el-ḩitâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Asma çubuğu suyu akacak yerine kadar ki göz taʹbîr olunur, budanmak maʹnâsınadır. Ve bu ʹalâ-kavlin ism ve ʹalâ-re΄yin masdardır. Lâkin Esâs’tan münfehim olan bu maʹnâda masdar, حَطْبٌ [ḩaṯb]dır ضَرْبٌ [ḋarb] vezninde. Ve

حِطَابٌ [ḩiṯâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve

حَطَبٌ [ḩaṯab] (طَلَبٌ [ṯaleb] vezninde) Zikr olunan göze kadar budanacak çubuğa ıtlâk olunur; yukâlu: حَطَبَ الْكَرْمَ حَطَبًا ve yukâlu: قَطَعَ حَطَبِكَرْمِهِ وَحِطَابَةً Pes mü΄ellifin وَالْحِطَابُ أَنْ يُقْطَعَ الْكَرْمُ kavli اَلْكَرْمُ الْمَقْطُوعُ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى حَدِّ مَا جَرَى فِيهِ الْمَاءُ te΄vîlinde olur, zîrâ أَنْ [en] harfi masdariyye olmakla يُقْطَعَ kelimesi masdar ve hasbe’l-makâm mebnî li’l-mefʹûl ile mü΄evvel ve terkîb izâfetu’s-sifati ile’l-mevsûf bâbından olur.

اَلْحَطَّابُ [el-ḩaṯṯâb] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Dâ΄imâ odun hurdeleri raʹy eden deveye denir; yukâlu: بَعِيرٌ حَطَّابٌ أَيْ يَرْعَى دِقَّ الْحَطَبِ Ve

حَطَّابٌ [Ḩaṯṯâb] Esâmîdendir: Ḩaṯṯâb b. Ḩaneş beyne’l-ʹArab fâris-i meşhûrdur. Ve Ḩattâb b. el-Ḩârišamp; ashâbdandır; ʹalâ-kavlin bu, ḣâ-yı muʹceme iledir. Ve Yûsuf b. Ḩaṯṯâb el-Medenî ricâl-i Ṡaḩîḩayn’den Şebâbe-i Kûfî şeyhidir. Ve ʹAbdusseyyid b. ʹAttâb el-Ḩaṯṯâb, ʹIrâḵ mukrîlerindendir. Ve ʹAbdullâh b. Meymûn el-Ḩaṯṯâb, İmâm Aḩmed b. Ḩanbel şeyhidir. Ve Ebû ʹAbdullâh el-Ḩaṯṯâb er-Râzî el-Faḵîh eş-Şâfiʹî, sâhibü’l-meşyehattir. Ve مَشْيَخَةٌ [meşyeḣat] mîm’in fethiyle مَشْرَبَةٌ [meşrebet] vezninde bir nüshadır ki hadîs istimâʹ eylediği kırk altı nefer meşâyihin ahvâl ve evtân ve keyfiyyâtlarını müştemiledir. Ve sâhibü’s-Sudâsiyyât’tır. Bu dahi esânîd-i südâsiyyâtı müştemil bir nüshadır. Zikr olunan zevât, muhaddislerdir.