اَلْحِكَايَةُ [el-ḩikâyet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Bir sözü ve haberi nakl ve rivâyet eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: حَكَوْتُ الْحَدِيثَ أَحْكُوهُ حِكَايَةً إِذَا نَقَلْتَهُ Ve bu müşâbehet maʹnâsından me΄hûzdur, aslı حِكَاوَةٌ [ḩikâvet]tir ki vâvîdir.
اَلْحِكَايَةُ [el-ḩikâyet] (ḩâ’nın kesriyle) Bir kelâmı nakl edip haber vermek; tekûlu: حَكَيْتُ عَنْهُ الْكَلَامَ حِكَايَةً مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve حَكَوْتُ dahi lügattir. Ve bir kimsenin işi gibi işlemeğe dahi derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı