اَلْخَمْدُ [el-ḣamd] (حَمْدٌ [ḩamd] vezninde) ve
اَلْخُمُودُ [el-ḣumûd] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Âteşin koru sönmeyerek ʹalevi sâkin olmak maʹnâsınadır; yukâlu: خَمَدَتِ النَّارُ وَخَمِدَتْ خَمْدًا وَخُمُودًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا سَكَنَ لَهَبُهَا وَلَمْ يُطْفَأْ جَمْرُهَا Ve
خَمْدٌ [ḣamd] ve
خُمُودٌ [ḣumûd] Bayılıp bîhod olmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَمَدَ الْمَرِيضُ إِذَا أُغْمِيَ عَلَيْهِ Kâle’ş-şârih ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿خَامِدُونَ﴾ كِنَايَةٌ عَنْ مَوْتِهِمْ Ve hummânın şiddet ve buhrânı dinmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: خَمَدَتِ الْحُمَّى إِذَا سَكَنَ فَوَرَانُهَا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı