اَلذَّوِيُّ [ež-ževiyy] (غَنِيٌّ [ġaniyy] vezninde) Ot solmak maʹnâsınadır; yukâlu: ذَوَى الْبَقْلُ وَذَوِيَ ذَوِيًّا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا ذَبَلَ
اَلذَّوِيُّ [ež-ževiyy] (žâl’ın fethi ve vâv’ın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Tâze ot solmak, İbnu’s-Sikkît rivâyeti üzere; yukâlu: ذَوَى الْبَقْلُ يَذْوِي ذَوِيًّا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ذَبُلَ Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: ذَوِيَ الْبَقْلُ denmez bâb-ı râbiʹden. Ve Ebû ʹUbeyde eyitti: Yûnus eyitti ki bâb-ı râbiʹden dahi lügattir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı