اَلذُّنَابَى [ež-žunâbâ] (خُزَامَى [ḣuzâmâ] vezninde) ve
اَلذُّنُبَّى [ež-žunubbâ] (zammeteyn ve bâ-yı müşeddede ve elif-i maksûre ile) ve
اَلذِّنِبَّى [ež-žinibbâ] (kesreteyn ve bâ-yı müşeddede ve kasr ile) Bunlar da kuyruğa denir, ذَنَبٌ [ženeb] maʹnâsına.
اَلذُّنَابَى [ež-žunâbâ] (zamm-ı žâl’la ve fethi bâ’yla ve kasr-ı elifle) Kuyruk, ذَنَبٌ [zeneb] maʹnâsına, lâkin ذُنَابَى [žunâbâ] ذَنْبٌ [ženb]den ekser istiʹmâl olunur ṯâ΄irde, nitekim ذَنَبٌ [ženeb] atta ve devede ekser istiʹmâl olunur. Ve tâ΄irin kanadında dört ذُنَابَى [žunâbâ] vardır, خَوَافِي [ḣavâfî]den sonra. Ve etbâʹ maʹnâsına da gelir. Baʹzılar eyitti: ذُنَابَى [žunâbâ] sümük gibi bir nesnedir ki devenin burnundan düşer.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı