اَلذِّنَابُ [ež-žinâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Şol ipe denir ki onunla devenin kuyruğunu pâlânına bend ederler, tâ ki kuyruğunu vurup kaldırdıkça üzerinde olan kimseye reşâşe-i bevli sıçrayıp telvîs eylemeye. Ve
ذِنَابُ الشَّيْءِ [žinâbu’ş-şey΄] O nesnenin ʹakib ve mu΄ahharına ıtlâk olunur ki en gerisi olacaktır. Ve her iki تَلْعَةٌ [telʹat] beyninde olan su yoluna denir. Ve تَلْعَةٌ [telʹat] yüksekten olan su akıntısına denir ve ihtilâfı mâddesinde meşrûhtur. Ve ذِنَابٌ [žinâb] kelimesinin cemʹi ذَنَائِبُ [ženâ΄ib] gelir.
اَلذِّنَابُ [ež-žinâb] (žâl’ın kesriyle) Her nesnenin ʹakibidir. Ve žâl’in fethi ve kesriyle su yoluna dahi ıtlâk olunur, مَجْرَى الْمَاءِ maʹnâsına. Kezâ fî baʹzi’n-nusahi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı