اَلرُّزُومُ [er-ruzûm] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) ve
اَلرُّزَامُ [er-ruzâm] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Deve nâ-tüvânlığından kıyâma kâdir olmayıp yere yapışıp kalmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَزَمَ الْبَعِيرُ رُزُومًا وَرُزَامًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي وَالْأَوَّلِ إِذَا صَارَ رَازِمًا
اَلرُّزُومُ [er-ruzûm] (zammeteynle) ve
اَلرُّزَامُ [er-ruzâm] (râ’nın zammı ile) Nâka ayak üzere durup arıklığından hareket edememek; tekûlu: رَزَمَتِ النَّاقَةُ تَرْزُمُ وَتَرْزِمُ رُزُومًا وَرُزَامًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا قَامَتْ مِنَ الْإِعْيَاءِ وَالْهُزَالِ فَلَمْ يَتَحَرَّكْ فَهِيَ رَازِمٌ وَيُقَالُ رُزِمَ الرَّجُلُ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ إِذَا أَضَرَّ بِهِ الْمَرَضُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı