اَلرُّسُوخُ [er-rusûḣ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Yerinde sâbit ve üstüvâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَسَخَ الشَّيْءُ رُسُوخًا إِذَا ثَبَتَ Mü΄ellifin kâʹidesine göre bâb-ı evvel olmak lâzımdır, lâkin ümmehât-ı sâ΄irede bâb-ı sâlisle mukayyeddir. Ve gölün suyu çekilip yere batmak maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: رَسَخَ الْغَدِيرُ إِذَا نَشَّ مَاؤُهُ وَنَضَبَ فَذَهَبَ Ve yağmurun rutûbeti kaʹr-ı zemîne te΄sîr edip tâ ki nem-nâk olan toprağa erişmek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: رَسَخَ الْمَطَرُ إِذَا نَضَبَ نَدَاهُ فِي اْلأَرْضِ فَالْتَقَى الثَّرَيَانِ Ve اَلثَّرَيَانِ [ešamp;-šamp;ereyân] fetehâtla, ثَرَى [šamp;erâ] lafzından tesniyedir.
اَلرُّسُوخُ [er-rusûḣ] (râ’nın ve sîn’in zammıyla) Sâbit olmak; yukâlu: رَسَخَ الشَّيْءُ أَيْ ثَبَتَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı