اَلرَّطْمُ [er-raṯm] (râ’nın fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) Bir adamı necât ve hurûcu kâbil olmayan bir işe giriftâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَطَمَهُ رَطْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَوْحَلَهُ فِي أَمْرٍ لَا يَخْرُجُ مِنْهُ Şârihin beyânına göre رَطْمٌ [raṯm] bir adamı çamura bulamak maʹnâsına mevzûʹdur, maʹânî-i sâ΄ire ondan müteferraʹdır. İntehâ. Ve
رَطْمٌ [raṯm] Zekeri tamâm yerleştirmek vechiyle cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: رَطَمَ الْمَرْأَةَ إِذَا نَكَحَهَا بِكُلِّ ذَكَرِهِ Ve çımkırmak maʹnâsınadır; yukâlu: رَطَمَ بِسِلْحِهِ إِذَا رَمَى
اَلرَّطْمُ [er-raṯm] (râ’nın fethi ve ṯâ’nın sükûnuyla) Bir kimseyi balçığa bulamak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı