الزُكَأُ [ez-zuke΄] (zâ’nın zammıyla صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) ve
الزُّكَأَةُ [ez-zuke΄et] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve
زُكَاءُ النَّقْدِ [zukâ΄u’n-naḵd] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde ve izâfetle) Şol kimsedir ki servet ve yesâra mâlik olmakla dâ΄imâ akçesi hâzır ve mevcûd olduğundan lede’l-iktizâ te΄hîr eylemeyip der-sâʹat nakd ve iʹtâ eder ola; yukâlu: رَجُلٌ زُكَأٌ وَزُكَأَةٌ وَزُكَاءُ النَّقْدِ أَيْ مُوسِرٌ عَاجِلُ النَّقْدِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı