السَّأْسَأَةُ [es-se΄se΄et] (زَلْزَلَةٌ [zelzelet] vezninde) ve
السَّأْسَاءُ [es-se΄sâ΄] (سَلْسَالٌ [selsâl] vezninde) Eşek kısmını gitmekten zecr ü menʹ eylemek yâhûd su içmeğe çağırmak yâhûd yürümekte eşip sürʹat eylemek için âzâr eylemek maʹnâsınadır ki ʹArablar bu mahalde سَأْ [se΄] derler ki savt-ı âzârdan hikâyedir; Türkîde çüş ve çü ile taʹbîr ederler; yukâlu: سَأْسَأَ بِالْحِمَارِ سَأْسَأَةً وَسَأْسَاءً إِذَا زَجَرَهُ لِيَحْتَبِسَ أَوْ دَعَاهُ لِيَشْرَبَ أَوْ يَمْضِيَ Kâle’ş-şârih ve minhu’l-meselu: “لاَ حَأْ وَلاَ سَأْ لَمْ يَأْمُرْ وَلَمْ يَنْهَ”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı