اَلسَّابِيَاءُ [es-sâbiyâ΄] (medd ile) Yeni doğan veled ile bilece çıkan deriye denir ki eş taʹbîr olunur; ʹalâ-kavlin yüzünde kaplı çıkan yufka deriye denir ki fi’l-hâl onu soyup almazlarsa çocuk dem-beste olup helâk olur. Ve mâl-ı kesîre denir ki murâd mevâşî kısmıdır. Ve hayvânın döllerine denir, نِتَاجٌ [nitâc] maʹnâsına. Ve نِتَاجٌ [nitâc] için ittihâz olunan develere denir. Ve tarla sıçanının ininden çıkarıp yığdığı toprağa denir. Ve dölleri çok koyun ve keçi sürülerine denir.
اَلسَّابِيَاءُ [es-sâbiyâ΄] (bâ’nın kesri ve elifin meddiyle) Şol deridir ki veled doğarken veled ile bile çıkar. Ve
سَابِيَاءُ [sâbiyâ΄] Davarın dölüne dahi derler, nitâc maʹnâsına.Pes kaçan koyunun nesli çok olsa, ona سَابِيَاءُ [sâbiyâ΄] derler; yukâlu: بَنُو فُلَانٍ تَرُوحُ عَلَيْهِمْ سَابِيَاءُ مِنْ مَالِهِمْ Ve fi’l-hadîsi: “تِسْعَةُ أَعْشِرَاءِ الرِّزْقِ فِي التِّجَارَةِ وَعُشْرٌ فِي السَّابِيَاءِ”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı