اَلسُّبَاتُ [es-subât] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Bu dahi pek zîrek ve dâhiye ve ʹayyâr olan kişiye denir. Ve uykuya ıtlâk olunur, ʹalâ-kavlin غَشْيَةٌ [ġaşyet] gibi hafîce uykuya denir, yâhûd uykunun ibtidâsına denir ki henüz dimâga istîlâ eyleye, kalbe sirâyet edince kadar. Pes kalbi dahi bastıkta سُبَاتٌ [subât] ıtlâk olunmaz.
اَلسُّبَاتُ [es-subât] (sîn’in zammıyla) Uyku. Ve bunun aslı râhattan me΄hûzdur; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا﴾ (النبأ 9) yukâlu: سَبَتَ يَسْبُتُ هَذَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَمَا قَبْلَهُ مِنَ الْمَعَانِي الْمُتَعَدِّدَةِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı