اَلشَّارِعَةُ [eş-şâriʹat] Şol hâneye denir ki sokak ve yol üzere olup kapısı sokağa ve yola açılır ola ki murâd dipsiz sokakta olmayandır; yukâlu: دَارٌ شَارِعَةٌ وَمَنْزِلٌ شَارِعٌ إِذَا صَارَ عَلَى طَرِيقٍ نَافِذٍ Kâle’ş-şârih وَكَانَ بَابُهُ شَارِعًا فِي الطَّرِيقِ كَمَا فِي الْحَدِيثِ: ḣكَانَتِ الْأَبْوَابُ شَارِعَةً إِلَى الْمَسْجِدِḢ أَيْ مَفْتُوحَةً إِلَيْهِ Pes isnâd-ı mecâzî kabîlinden olup yâhûd bi-maʹnâ mefʹûl olur. Ve
شَارِعَةٌ [şâriʹat] Bir kimse üzere doğrulan mızraklara denir; yukâlu: رِمَاحٌ شَارِعَةٌ وَشَوَارِعُ أَيْ مُسَدَّدَةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı