اَلشَّارِقُ [eş-şâriḵ] Güneşe ıtlâk olunur, tulûʹu vaktinde; yukâlu: طَلَعَ الشَّارِقُ أَيِ الشَّمْسُ حِينَ تَشْرُقُ Ve bir yerin gün doğusu tarafına denir; meselâ dağın gün doğusu tarafında olan yerine شَارِقُ الْجَبَلِ [şâriḵu’l-cebel] derler, niteki mukâbiline غَارِبُ الْجَبَلِ [ġâribu’l-cebel] derler; cemʹi شُرْقٌ [şurḵ] gelir, قُفْلٌ [ḵufl] vezninde; tekûlu: نَزَلْنَا مِنْ شَارِقِ الْجَبَلِ أَيْ جَانِبِهِ الشَّرْقِيِّ Ve
شَارِقٌ [şâriḵ] Câhiliyye’de bir sanem ismidir. Ve Ḵays b. Maʹdîkereb’in lakabıdır. Ve ʹAbduşşâriḵ b. ʹAbdulʹuzzâ bir şâʹirdir.
اَلشَّارِقُ [eş-şâriḵ] (râ’nın kesriyle) Ziyâlı maʹnâsına; yukâlu: “لَا آتِيكَ مَا ذَرَّ شَارِقٌ” أَيْ مَا طَلَعَ نَيِّرٌ Ve ذُرُورٌ [žurûr] žâl-ı muʹceme ile tulûʹ maʹnâsınadır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı