اَلصَّهْبَاءُ [eṡ-ṡahbâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) Bâdeye ıtlâk olunur, خَمْرٌ [ḣamr] maʹnâsına; ʹalâ-kavlin şırası beyâz üzümden sıkılan bâdeye mahsûstur, levninin صُهُوبَةٌ [ṡuhûbet]i bâʹis-i tesmiyedir. Fi’l-asl sıfat olmakla sonradan ʹalem gibi onda ism olmuştur, elif-lâm’sız dahi zikr olunur; yukâlu: شَرِبُوا الصَّهْبَاءَ وَصَهْبَاءَ أَيِ الْخَمْرَ أَوِ الْمَعْصُورَةَ مِنْ عِنَبٍ أَبْيَضَ Ve
صَهْبَاءُ [Ṡahbâ΄] Ḣayber kurbünde bir mevziʹ adıdır.
اَلصَّهْبَاءُ [eṡ-ṡahbâ΄] (ṡâd’ın fethiyle ve elifin meddiyle) Hamr. Ve hamra صَهْبَاءُ [ṡahbâ΄] dedikleri levninde صُهُوبَةٌ [ṡuhûbet] olduğu içindir. Ve deve cinsinden أَصْهَبُ [aṡheb] şol devedir ki onun beyâzına humret karışa yaʹnî kıllarının uçları kırmızı olup içleri beyâz ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı