اَلضِّرَامُ [eḋ-ḋirâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Âteş ʹalevlendirecek odun kırıklarına denir yâhûd zaʹîf ve yumuşak olanlarına yâhûd kendide âteş koru olmayanına yâhûd ʹalevli oduna denir, Türkîde bunlara tutruk ve kösegi taʹbîr olunur ve ona ضِرَامَةٌ [ḋirâmet] dahi denir, hâ’yla; tekûlu: أَشْعَلَ النَّارَ بِالضِّرَامِ وَالضَّرَامَةِ أَيْ دُقَاقِ الْحَطَبِ أَوْ مَا ضَعُفَ وَلَانَ أَوْ مَا لَا جَمْرَ لَهُ أَوْ مَا اشْتَعَلَ مِنَ الْحَطَبِ
اَلضِّرَامُ [eḋ-ḋirâm] (ḋâd’ın kesri ile) Âteşin şuʹlelenmesidir, حَلْفَاءُ [ḩalfâ΄] ile yâ ona şebîh nesne ile. Ve حَلْفَاءٌ [ḩalfâ΄] ḩâ΄-i mühmele ile şol ota derler ki onunla hasîr örerler. Ve
ضِرَامٌ [ḋirâm] Dahi şol hurde odundur ki onunla âteş tutuştururlar.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı