اَلطَّاغِيَةُ [eṯ-ṯâġiyet] Cebbâr ve ʹanîd kimseye denir; hâ΄ mübâlaga içindir; yukâlu: هُوَ طَاغِيَةٌ أَيْ جَبَّارٌ Ve ahmak olup mütekebbir olan şahsa denir; yukâlu: رَجُلٌ طَاغِيَةٌ أَيْ أَحْمَقُ مُتَكَبِّرٌ Ve sâʹikaya ıtlâk olunur; yukâlu: نَزَلَتِ الطَّاغِيَةُ أَيِ الصَّاعِقَةُ Ve selefte Rûm krallarına ıtlâk olunur idi, kesret-i tugyânlarından nâşî.
اَلطَّاغِيَةُ [eṯ-ṯâġiyet] (ġayn’ın kesri ve yâ’nın tahfîfiyle) Rûm pâdişâhı, melikü’r-Rûm maʹnâsına. Ve
طَاغِيَةٌ [ṯâġiyet] Yıldırıma dahi derler, صَاعِقَةٌ [ṡâʹiḵat] maʹnâsına. Ve sayha-i ʹazâba dahi derler. Kâlallâhu taʹâlâ: ﴿فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ﴾ (الحاقة، 5) أَيْ بِصَيْحَةِ الْعَذَابِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı