اَلطَّاعِمُ [eṯ-ṯâʹim] ve
اَلطَّعِمُ [eṯ-ṯaʹim] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Taʹâm husûsunda hoş-hâl olan adama denir ki vüsʹati olmakla taʹâmı firâvân ve nefîs olan adam olacaktır; yukâlu: رَجُلٌ طَاعِمٌ وَطَعِمٌ أَيْ حَسَنُ الْحَالِ فِي الْمَطْعَمِ Ve
طَاعِمٌ [ṯâʹim] Taʹâmdan müstagnî olmuş adama denir; tekûlu: أَنَا طَاعِمٌ عَنْ طَعَامِكُمْ أَيْ مُسْتَغْنٍ
اَلطَّاعِمُ [eṯ-ṯâʹim] (ʹayn’ın kesriyle) Taʹâm ekl edici yâhûd tadıcı; mislu: غَنِمَ يَغْنَمُ فَهُوَ غَانِمٌ Nitekim Bârî taʹâlâ: ﴿فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا﴾ (الأحزاب، 53) buyurmuştur; فَإِذَا أَكَلْتُمْ maʹnâsına. Ve kezâlik ﴿وَمَنْ لَمْ يَطْعَمْهُ فَإِنَّهُ مِنِّي﴾ (البقرة، 249) ; مَنْ لَمْ يَذُقْهُ maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı