اَلْفَئِيدُ [el-fe΄îd] (فَرِيدٌ [ferîd] vezninde) Âteşe ıtlâk olunur, kebâb pişirdiği münâsebetiyle. Ve kebâb olmuş ete ve külde pişmiş ekmeğe denir ki bunlar da bi-maʹnâ mefʹûldür. Ve yüreksiz cebân adama denir.
اَلْفَئِيدُ [el-fe΄îd] (fâ’nın fethi ve hemzenin kesriyle) Kezâlik bî-dil maʹnâsına; yukâlu: رَجُلٌ مَفْؤُودٌ وَفَئِيدٌ أَيْ لَا فُؤَادَ لَهُ Ve
فَئِيدٌ [fe΄îd] Biryân olmuş ete dahi derler; yukâlu: لَحْمٌ فَئِيدٌ أَيْ مَشْوِيٌّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı