اَلْفُؤَاقُ [el-fu΄âḵ] (hemze ile غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) فُوَاقٌ [fuvâḵ] lafzında lügattır ki hıçkırığadenir; yukâlu: أَخَذَهُ الْفُؤَاقُ أَيِ الْفُوَاقُ Ve masdar olur, hıçkırmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَأَقَ الرَّجُلُ فُؤَاقًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا أَخَذَهُ الْفُؤَاقُ Ve ʹinde’l-baʹz فُؤَاقٌ [fu΄âḵ] hemze ile vecaʹın ismidir ki miʹdede mütehaddis olan rîh sebebiyle tekevvün eden hıçkırık ʹilletinden ʹibârettir ki ʹillet-i mahsûsadır, yaʹnî mehmûz olan فُؤَاقٌ [fu΄âḵ] ʹillet olan hıçkırığa ve vâvî olan ʹâdeten ʹârız olanına mahsustur; ʹilletin sebebi ve ʹilâcı kütüb-i tıbbiyyede meşrûhtur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı